Suze Robertson

(Den Haag 1855-1922)

Ondanks haar scholing in de academische traditie en de zijdelingse band met de groep schilders van de Haagsche School, sloeg Suze Robertson haar eigen weg in: als moderne kunstenares speelde het gevoel en de eigen persoonlijkheid een grote rol in haar werk. In Laren en Blaricum werd het harde bestaan van de werkende boerenvrouwen haar voornaamste thema, dat ze tussen 1889 en 1916 in een steeds expressiever stijl schilderde. Geen geromantiseerde Haagse School taferelen, maar werken die de harde strijd om het dagelijks bestaan tonen en daarmee dicht bij het werk van latere expressionistische schilders staan. In 1895 vertrok ze ze naar Noord-Babant, waar onder meer de 'bleekvelden' ontstonden, werken die Robertson veel later in een donkerder coloriet zou verwerken.

De eigenzinnige Suze Robertson hield stevig vast aan haar eigen opvattingen over schilderkunst. Het leverde haar succes op. Haar werk was regelmatig te zien op tentoonstellingen in binnen- en buitenland en vond waardering bij de schilders van de Haagse School en generatiegenoten als Breitner, Veth en Witsen.

Om nieuwe onderwerpen te vinden trok Robertson er op uit, zodat ze niet alleen in haar atelier naar model zou werken. Ze reisde naar Dongen en breidde haar terrein uit naar Laren en Blaricum. Hier werd het harde bestaan van de werkende boerenvrouwen haar voornaamste thema. Ze maakte er schetsen van vrouwen en meisjes in armoedige huizen, wevend en spinnend of de maaltijd bereidend. Dit thema van werkende meisjes en vrouwen zou in haar werk tussen 1889 en 1916 steeds weer opduiken, in een steeds expressiever stijl geschilderd.

In tegenstelling tot veel van haar schilderende tijdgenoten zocht Robertson niet naar de decoratieve waarde van een onderwerp, maar probeerde ze om haar gevoelens in beelden om te zetten. Haar schilderijen en tekeningen van werkende vrouwen uit de boeren- en arbeidersstand bijvoorbeeld zijn geen geromantiseerde Haagse School taferelen, maar tonen de harde strijd om het dagelijks bestaan en staan dicht bij het werk van latere expressionistische schilders.