Ferdinand Hart Nibbrig
"Oude Martine van Zoutelande"
FERDINAND HART NIBBRIG
Amsterdam 1866-1915 Laren
OUDE MARTINE VAN ZOUTELANDE
1914
Olieverf op doek
38 x 33 cm.
Gesigneerd en gedateerd: rechts midden ‘1914’
Tentoongesteld: Singer Museum Laren, Overzichtstentoonstelling Ferdinand Hart Nibbrig, 25 Augustus - 3 November 1996. Museum Marie Tak van Poortvliet te Domburg. ‘Zomers in Zoutelande’. Juni - November 1997.
Literatuur: Verkoop Tentoonstelling van Schilderijen Domburg. Juli - Augustus. 1915. Nr. 20 Nlg. 175,--. Catalogus veiling Frederik Muller & Co. 2 Mei 1916 lot 88. Atelier F. Hart Nibbrig. Afgebeeld in ‘Zomers in Zoutelande’ Zeeuwse katernen, pag. 16 D. Colen, D. Willemstein. Ferdinand Hart Nibbrig 1866 - 1915. Ter gelegenheid van de tentoonstelling in Singer Museum, Laren. p. 94, nr 76.
Na de academie vertrok Hart Nibbrig naar Parijs, waar hij lessen kreeg aan de Académie Julian en het atelier Cormon. Hij zag het werk van Monet en Pisarro en maakte via zijn vriend Theo van Gogh kennis met het werk van zijn broer Vincent. In juli 1889 keerde Nibbrig terug naar Nederland. Samen met zijn vriend Richard Roland Holst bezocht hij de avondlessen aan de academie van Amsterdam. In de zomer ging Nibbrig naar meer landelijke gebieden zoals Laren en Eemnes. In 1892 verbleef hij enkele maanden in dit gebied. Zijn bruine stijl veranderde in 1892 (volgens J. Gosschalk), toen Hart Nibbrig langs een bollenveld fietste: de kleurrijke velden maakten zo'n indruk op hem dat hij zijn hele palet veranderde. Zijn stijl veranderde ook: de portretten werden meer stilistisch en het landschap meer pointillistisch.
Ferdinand Hart Nibbrig, geboren en werkzaam in Amsterdam, trok er vanaf 1900 elke zomer op uit en bezocht in de laatste jaren van zijn leven Walcheren. in de omgeving van Amsterdam en het Gooi had Hart Nibbrig nog binnenhuizen en boerentypes in bruine kleuren geschilderd, maar zijn Zeeuwse werk was veel lichter en helder van kleur. De omslag vond aan het begin van de jaren negentig plaats, toen hij langs bollenvelden in Bennekom fietste en onder de indruk raakte van de kleurige velden. Simon Moulijn schreef erover: ‘Nooit zal ik de opgetogenheid van Nibbrig vergeten toen hij daar, eigenlijk voor het eerst in zijn leven, dat mooie zonnige land zag.’ Bij het zien van dit landschap wilde Nibbrig geen tijd verloren laten gaan om ‘oude zware academietoon in de klare buitenkleuren’ om te zetten.’ In 1910 liet Hart Nibbrig in Zoutelande een huis ontwerpen door de architect George Sturm. Hij noemde het Santvlugt. Aan Plasschaert schreef hij: ‘Laat gij een der eersten zijn die ik ’t meedeel. Wij hebben een klein, maar prachtig stukje grond gekocht alhier. Ik vind Walcheren bij den dag heerlijker’. Op Walcheren schilderde Hart Nibbrig volop panoramische landschappen waarbij hij een hoog oog- en standpunt koos van waaruit hij de omgeving bekeek. De hoge duinenrij bij het dorpje Zoutelande op Walcheren was zo’n hoog punt. Hart Nibbrig maakte talrijke variaties op dit thema. Hij schilderde Zoutelande van wisselende afstanden, waarbij hij zich concentreerde op de schittering van het licht. In Zoutelande werd Hart Nibbrig steeds vrijer en losser in zijn penseelvoering. Hij liet steeds meer het wit van het doek meespreken en zijn toets werd soms bijna schetsmatig.