Rik Slabbinck
(Brugge 1914-1991)
Belgian painter born in Bruges. Here he visited the academy, before he studies at the Hoger Instituut St-Lucas in Ghent. Was a pupil of the expressionist Constant Permeke. At first he worked in the dark palette of his teacher, but round 1950 he used fresh and bright colours of the Fauvists. For the greater part he painted and drawed portraits, nudes and landscapes. Received several rewards and medals. Works of Slabbinck can be seen in the museums in Antwerp, Brussels, Ghent, Bruges, Deurle and Liege.
Belgische schilder, geboren te Brugge. Hier bezocht hij de kunstacademie, voordat hij studeerde aan het Hoger Instituut St.-Lucas te Gent. Was leerling van de expressionist Constant Permeke. Werkte aanvankelijk in het donkere palet van zijn leermeester, rond 1950 gebruikte hij echter de frisse en heldere kleuren van de fauvisten. Tekende en schilderde voor het merendeel portretten, naakten en landschappen. Ontving verscheide onderscheidingen en medailles. Werk van Slabbinck bevindt zich in de musea te Antwerpen, Brussel, Gent, Brugge, Deurle en Luik.
Rik Slabbick weet de toeschouwer te overweldigen met een eerlijk en opmerkelijk intense kleurgebruik. Hij schilderde figuren, landschappen en stillevens. kenmerkend aan zijn stijl is het gebruik van Paletmes. Deze combineerde hij vaak met de schilderskwast. het gebruik van deze techniek is goed te zien bij het bloemstuk. De vaas oogt door de scherpe randen van het mes haast mozaiek-achtig. De achtergrondkleur is een egaal donker en neutraal vlak, wat typisch is voor het werk vanSlabbinck. De bloemen zijn geschilderd met gedurfde kleuren: oker, citroengeel, paars. De verf is zuiver en ongemengd. ‘ik meng geen kleuren (…), ik vind dat de kleuren een grotere kracht hebben als je ze zuiver gebruikt’. Slabbinck hield zich nooit aan de natuur, hij vervormde de werkelijkheid soms alleen al door middel van kleur. Hij creëerde als het ware zijn eigen werkelijkheid.
Vader Hendrik Slabbinck, fabrikant van borduurwerk, vlaggen en priestergewaden, zag in dat zijn aan de rechterarm licht gehandicapte zoon Rik moeilijk in de firma een plaats kon innemen. Hij had zijn studiegenoot en vriend Constant Permeke (Antwerpen 1886 - 1952 Oostende) gevraagd zijn zoon die kunstschilder wilde worden, wat raad te komen geven en af en toe naar zijn werk te komen kijken. De primitieve en expressieve invloed van deze Permeke is terug te vinden in zijn werk.
Slabbinck volgde lessen aan de Sint Lucasschool in Gent. Na de academietijd woonde en werkte Slabbinck samen met zijn studiegenoot Luc Peire (Brugge 1916 – 1994 Parijs) teruggetrokken in de natuur, in een heel klein huisje. Het huisje noemden zij ’t Luizengevecht’ en bevond zich te midden in de Vlaamse polders in Dudzele. Vlak voor de oorlog besloot Slabbinck een nieuw atelier in Brugge te betrekken. Dit was helaas voor korte duur. Tijdens de oorlog kwamen de Duitsers het atelier opeisen. Slabbinck zag zich verplicht heel wat werken te laten verbranden, om ze niet in de handen van de bezetter te laten komen en ook om geen problemen te krijgen met de “entartete kunst” censuur van de naziregime. Gelukkig kon hij nog net enkele schilderijen insturen voor de Prix de Rome.
Na de oorlog keerde de kunstenaar terug en wist zijn artistieke activiteiten voort te zetten. Rond de jaren vijftig schilderde hij het ‘Parc de Bruxelles’. Het park heeft een monumentale uitstraling. De beelden staan mysterieus om de vijver heen. De kleur geel is intens en geheimzinnig. In 1953 vertegenwoordigde Slabbinck met dit schilderij zijn land op de Internationale Biënnale.
Dit artikel verscheen in het Studio 2000 magazine 2014/1.
